Od 18 stycznia do 5 maja 2013 w International Center of Photography w Nowym Jorku będzie można obejrzeć długo oczekiwaną wystawę jednego z najbardziej cenionych fotoreporterów XX wieku Davida Seymura (Chima) – „We Went Back: Photographs from Europe 1933–1956”.
Retrospektywa ta ukazuje rozwój kariery Chima jako fotoreportera, ujmując jego życie i pracę w kontekście zdjęć z lat 1930-50 i sytuacji politycznej w Europie. Na wystawie zgromadzono ponad 150 fotografii, głównie czarno-białych i nigdy wcześniej nie pokazywane kolorowe odbitki (głównie z negatywów znalezionych w słynnej meksykańskiej walizce), publikacje, stykówki i przedmioty osobiste. Materiały prezentowane na wystawie pochodzą ze zbiorów ICP oraz od krewnych fotografa.
Dawid Szymin (Chim) urodził się w 1911 w Warszawie, w rodzinie wydawców specjalizujących się w tłumaczeniach europejskich i amerykańskich powieści na język hebrajski i jidysz. Aby przygotować się do pracy w rodzinnym biznesie, Chim studiował najpierw w Lipsku, a następnie od 1932 r. na Sorbonie w Paryżu. Pewnego dnia, by zarobić na swoje utrzymanie, pożyczył aparat od swojego przyjaciela i zaczął fotografować. Wkrótce jego zdjęcia zostały opublikowane w magazynie Regards i tak rozpoczęła się jego fotoreprterska kariera. Nazwisko „Szymin” było dla Francuzów trudne do wymówienia i napisania, dlatego fotograf zaproponował jego francuską wersje „Chim” i od tamtej pory pracował pod tym pseudonimem.
Wiosną 1936 roku został wysłany przez magazyn Regards do Hiszpanii, aby dokumentować sytuację tego kraju po wyborach. W ciągu kilku miesięcy jego fotografie ukazały się w prasie międzynarodowej, a on stał się, wraz z Robertem Capą i Gerdą Taro, jednym z najważniejszych fotografów wojny domowej w Hiszpanii.
W 1939 roku powrócił do Paryża, ale w obliczu zbliżającej się II wojny światowej, jako Żyd i cudzoziemiec o lewicowych poglądach, nie czuł się tam bezpiecznie, dlatego postanowił uciec z Francji razem z hiszpańskimi uchodźcami do Meksyku. W tym samym roku dotarł do Nowego Jorku, gdzie dołączył ponownie do Roberta Capy i pozostałych przyjaciół. W 1942 roku przyjął amerykańskie obywatelstwo i zmienił nazwisko na: David Seymour. Kiedy wybuchła II wojna światowa, Chim zaciągnął się do armii amerykańskiej i został przydzielony jako fotograf do zwiadu lotniczego w Medmenham w Anglii. Do Paryża powrócił tuż po jego wyzwoleniu w 1944 roku.
W 1947 roku założył z Robertem Capą, Henri Cartier-Bressonem i Georgem Rodgerem, słynną do dziś, agencję fotograficzną Magnum. Tego samego roku, wyruszył w podróż po Europie, fotografując życie codzienne jej mieszkańców w dwa lata po zakończeniu wojny. Te niezwykle przejmujące zdjęcia opublikowane w The Week w formie fotoreportażu „We went back”, pozwolił mu wznowić karierę fotoreportera. Od tej pory Chim przez następne dziewięć lat na zlecenie międzynarodowych magazynów i projektów specjalnych nieprzerwanie był w drodze, a swoje zdjęcia zaczął publikować pod pseudonimem, David Seymour. W 1948 roku, na zlecenie UNESCO fotografował wpływ wojny na dzieci w całej Europie – tworząc niezwykle przejmujący cykl „Dzieci Chima”. Następnie spędził kilka lat dokumentując powojenną transformację Włoch i ich przejście do demokracji. Od 1951 roku, regularnie jeździł do Izraela, by na bieżąco obserwować i uwieczniać na zdjęciach nowy kraj i życie jego osadników. Zginął podczas fotografowania kryzysu sueskiego w listopadzie 1956 roku.
Przygotowanie tej wystawy było możliwe dzięki wspólpracy ICP z National Endowment for the Arts, Bernard Lee Schwartz Foundation, The City Concil oraz przy wsparciu Instytutu Kultury Polskiej w Nowym Jorku.
Fotografia: Robotnicy na stołówce, Watykan, Rzym 1949 © Chim (David Seymour)/Magnum Photos
Źródło: materiały prasowe ICP, Instytut Kultury Polskiej w Nowym Jorku
