Są ich dziesiątki, setki a nawet tysiące. Obywatele Europy, Azji, Afryki. Przyjechali do Polski z różnych względów. Jedni zostali delegowani tutaj przez swoje firmy, ministerstwa bądź ambasady. Inni kierowali się chęcią studiowania w jednym z dwudziestu siedmiu krajów Unii Europejskiej. Są też osoby, które w Polce bądź Polaku odnalazły swoją drugą połówkę. Jeszcze inną grupę przyjezdnych stanowią Ci, którzy w naszej ojczyźnie widzą znakomite miejsce do pracy, rozwoju i prowadzą tu własne biznesy. Są też tacy, którzy, traktują Polskę, jako krótki przystanek w drodze na Zachód Europy. Inni pragną wstąpić w związek małżeński, bo daje im to więcej możliwości. Dla kolejnych jest to szybki start w dorosłość.
„Strasznie lubię polskie piwo”
Wszyscy tworzą oryginalną kolorową mozaikę postaw, wartości i przekonań. Polacy zyskują dzięki temu nowych sąsiadów, współpracowników, studentów, kolegów z klasy władających własnymi językami, wyznających inną religię, obchodzących inne święta. Szkoły języka polskiego i uniwersytety otwierają swojedrzwi dla przedstawicieli wielu nacji i kontynentów. Są wśród nich mieszkańcy Białorusi, Chin, Kamerunu, Kazachstanu, Ukrainy, Wietnamu i wielu innych krajów. Wśród nich także Paul, obywatel dalekiej Tanzanii, który kilkanaście sekund po rozpoznaniu, że pochodzisz z Polski, bezbłędnie potrafią powiedzieć po polsku: Strasznie lubię polskie piwo”.
Nasz cykl
Cykl „Foreign eyes on Poland” zaprezentuje sylwetki osób, które mają jakikolwiek związek z Polską lub które odnalazły w Polsce swój drugi dom, bądź swoje ulubione miejsce na wakacje, do którego chętnie będą wracać. Będziemy ich pytać, co ich zaskoczyło i jak jesteśmy postrzegani. Jak Polska różni się od ich kraju pochodzenia? Czy zachowanie ludzi jest odmienne? Zapytamy ich także, co na zawsze pozostanie w ich pamięci. Architektura miasta, które odwiedzili, czy może to, że zostali oszukani przez taksówkarza na lotnisku? Czy komunikowanie się z Polakami to wyzwanie? Jakimi sąsiadami są Polacy? Dowiemy się jak odnaleźli się w codziennych obowiązkach w pracy, szkole, urzędzie, banku czy na poczcie? Czy nie pękają im uszy od wulgaryzmów i czy pod ich adresem były kierowane niemiłe/przykre komentarze? Czy uważają Polaków za ludzi pomocnych i życzliwych? Jakich słów nauczyli się na początku? Czego im brakuje? Czy odczuwali dyskomfort z powodu innych warunków klimatycznych? I czy przypadło im do gustu polskie jedzenie? Dowiemy się, co skłoniło ich do wizyty w Polsce przypadek czy może dobrze zaplanowane działanie ? Co dało im motywacje do nauki języka polskiego? Poruszymy także szereg innych kwestii.
Fotografia ©Francesco Carovillano