W 2021 r. Unilever przedstawił Zasady Rolnictwa Regeneracyjnego, określające zasady współpracy z rolnikami, dostawcami i partnerami w obszarze praktyk ochrony gleb uprawnych. Obecnie rolnictwo regeneracyjne to kluczowy obszar inwestycji, jakie prowadzi Unilever poprzez Fundusz Klimatyczno-Przyrodniczy o wartości miliarda euro. Przygotowane zostały m.in. cztery kompleksowe projekty uwzględniające wyzwania i specyfikę danych upraw oraz uwarunkowań regionalnych. We wszystkich prowadzono pomiar wpływu wdrożenia zastosowanych praktyk regeneracyjnych.
Chociaż podobne projekty w rolnictwie trwają zwykle kilka lat, zebrane już wnioski pokazują obiecujące wyniki redukcji emisji gazów cieplarnianych, zwiększania różnorodności biologicznej, poprawy jakości wody i zdrowia gleby.
– Ponieważ prawie 60% śladu węglowego Unilever pochodzi z kupowanych przez nas surowców, istotne jest, abyśmy wraz z naszymi zespołami ds. zakupów współpracowali z dostawcami w celu zmniejszenia wpływu naszych produktów na klimat – mówi Eric Soubeiran, wiceprezes Unilever ds. klimatu i przyrody.
– Widzimy pozytywne skutki naszych projektów, co jest dla nas niezwykle zachęcające i pokazuje, jak dzięki współpracy możemy wprowadzać realne zmiany. Uczymy się na doświadczeniach naszych rolników i partnerów, stale zwiększając skalę naszych projektów. Coraz więcej naszych surowców powstaje w zgodzie z zasadami rolnictwa regeneracyjnego – mówi Hanneke Faber, Nutrition President w firmie Unilever. – Należy pilnie ograniczyć negatywny wpływ produkcji żywności na środowisko, jednocześnie zwiększając odporność upraw na zmiany klimatyczne. Najlepszym sposobem na osiągnięcie obu celów jest wdrożenie zasad rolnictwa regeneracyjnego – mówi.
Uprawa pomidorów w Hiszpanii oszczędzająca wodę
Marka Knorr we współpracy z hiszpańskim dostawcą pomidorów Agraz oferuje wsparcie rolnikom z regionu Badajoz w zakresie ochrony upraw przed skutkami mniejszych opadów i wyczerpywania się wód podziemnych oraz wspierania bioróżnorodności. Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych czujników i sond glebowych, które informują rolników o dokładnej ilości potrzebnej wody, systemy nawadniające bardzo precyzyjnie aplikują wodę. W równoległym badaniu w trzech gospodarstwach zostały wysiane łąki kwietne w celu zwiększenia różnorodności biologicznej. Efekt?
- W ramach projektu zaobserwowano 37% spadek emisji gazów cieplarnianych w przeliczeniu na kilogram pomidorów w porównaniu z emisjami sprzed realizacji projektu.
- Zawartość materii organicznej w glebie wzrosła z 1% w 2020 r. do 1,27% w 2022 r. Jest to kluczowy wskaźnik żyzności gleby i jej zdolności do wychwytywania węgla. Im więcej materii organicznej zawiera gleba, tym jest bardziej żyzna i tym więcej węgla może wchłonąć.
- Liczba zapylaczy w otoczeniu upraw, gdzie powstały łąki kwietne wzrosła o 173%, a liczba gatunków dzikich roślin – o 27%.
– Dzięki tym zmianom odczuliśmy redukcję kosztów, niższe zużycie wody, a także nawozów i pestycydów, co jest ogromną korzyścią dla gleby. Zmiany, jakie wprowadzamy w rolnictwie, napawają nas ogromną dumą. Po pierwsze dlatego, że jesteśmy jednym z pionierów, a po drugie z uwagi na rolę, jaką odgrywamy w trosce o planetę – stwierdza Antonio Tienza Villalobos, kierownik gospodarstwa w Aldea del Conde S.L. w regionie Badajoz.
Uprawa soi połączona z międzyplonami
Od 2018 roku marka Hellmann’s współpracuje z Practical Farmers of Iowa, PepsiCo i dostawcą soi ADM w zakresie ochrony gleb, na których uprawia się soję na potrzeby produkcji majonezu przeznaczonego na rynek amerykański. Projekt ma również na względzie zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych i poziomu azotanów w wodach powierzchniowych. Opiera się na trzech filarach: wsparciu finansowym, technicznym i merytorycznym skierowanym do 523 rolników biorących udział w projekcie, którym objęto 35 tysięcy hektarów. Rolnikom zapewniono wsparcie finansowe i techniczne w zakresie wysiewu roślin okrywowych, które chronią glebę przed wyniszczającym wpływem wiatru i deszczu w okresie po zbiorze plonu głównego (soi). Efekty:
- 14% mniej spływu powierzchniowego azotanów w porównaniu z polami z grupy kontrolnej.
- 6% niższe emisje gazów cieplarnianych w porównaniu do pól z grupy kontrolnej.
Zredukowana emisja metanu z pól ryżowych
Uprawa ryżu jest uważana za jedno z największych źródeł emisji metanu wynikających z działalności człowieka (15-20%). Jest to związane ze sposobem uprawy – na polach zalanych wodą zachodzi fermentacja beztlenowa, której produktem są gazy cieplarniane – metan i podtlenek azotu. Marka Knorr we współpracy z amerykańskim dostawcą ryżu Riviana, wspólnie z Uniwersytetem Arkansas prowadzi projekt mający na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych w uprawie tego zboża. W tym celu zastosowano szereg nowych praktyk, m.in. nawadnianie samych bruzd, w których rośnie ryż. Inna metoda to naprzemienne nawilżanie i suszenie pól. Dzięki skróceniu czasu, w którym gleba znajduje się pod wodą, ilość uwalnianego metanu jest niższa. Osiągnięte rezultaty:
- Emisje metanu zmniejszono aż o 76% w porównaniu do ilości uwalnianych przed realizacją projektu.
- Emisje gazów cieplarnianych ogółem zmniejszono o aż 48%.
Ochrona wód w uprawach eksperymentalnych w Lombardii
Projekt ten, pilotowany przez markę Knorr we współpracy z włoskim dostawcą Parboriz, stawiał za cel znalezienie sposobów na redukcję zanieczyszczenia wody i emisji gazów cieplarnianych, przy jednoczesnym zwiększeniu różnorodności biologicznej. Przeprowadzono go na czterech polach eksperymentalnych w Lombardii o łącznej powierzchni 900 hektarów. Jego zadaniem było przetestowanie nowych praktyk i opracowanie możliwości ich wdrażania w gospodarstwach komercyjnych, a wnioski z upraw eksperymentalnych były tak imponujące, że jeszcze w 2023 r. testowane praktyki zostaną wprowadzone przez ponad 200 innych producentów ryżu z regionu. Okazało się, że w ich wyniku znacząco spadła ilość pozostałości środków ochrony roślin wykrywanych w wodach powierzchniowych:
- Pozostałości pestycydów – redukcja o 78%.
- Pozostałości herbicydów – redukcja o 62%.
- Pozostałości fungicydów – redukcja o 78%.
Praktyki regeneracyjne w kolejnych uprawach
Przedstawione projekty kładą podwaliny pod szerokie zwiększenie skali rolnictwa regeneracyjnego w łańcuchu dostaw Unilever, w ramach którego jego praktyki będą coraz częściej dostarczać składników wykorzystywanych przez marki produktów spożywczych należących do portfolio Unilever.
Obecnie Unilever realizuje dziewięć projektów rolnictwa regeneracyjnego w Ameryce Północnej, Europie i Azji Południowej. Projekty te obejmują 48 tysięcy hektarów, na których uprawiana jest soja, ryż, pomidory, cebula, czosnek oraz prowadzona jest produkcja mleczarska. Do końca 2023 roku Unilever planuje zakontraktować i objąć praktykami regeneracyjnymi kolejnych 300 tysięcy hektarów. Dodatkowo, do 2030 r. zostanie wdrożona setka programów związanych z realizacją zobowiązania firmy, dotyczącego przywracania i regeneracji 1,5 miliona hektarów ziemi, oceanów i lasów.
– Czas programów pilotażowych minął. Od teraz działamy na wielką skalę – podsumowuje Hanneke Faber.
Źródło: Unilever – materiały prasowe.