Nasze wyprawy: Atrakcje węgierskiego miasta Nyiregyhaza

Jadąc z Polski do liczącej ponad 100 tysięcy mieszkańców Nyiregyhazy najszybciej dotrzemy przez Koszyce na Słowacji i region Tokaju. Niektórzy polscy turyści będą mieć zapewne problem z wymową nazwy miasta… Dlatego podpowiadamy, że najbardziej zbliżona wersja do oryginalnej węgierskiej wymowy słowa Nyiregyhaza brzmi: „niredźhaza”. W dosłownym tłumaczeniu na język polski „nyiregyhaza” oznacza „kościół wśród brzóz”. Nazwa miasta wywodzi się bowiem sprzed wielu wieków – z czasów, gdy miejsce to było pokryte brzozami, rosnącymi na bagnach. Pozostałością po bagnach jest teraz woda termalna, naturalny skarb Nyiregyhazy.

Pobyt w Nyiregyhazie można rozpocząć od wizyty w punkcie informacji turystycznej, gdzie bez problemu zaopatrzymy się w profesjonalnie przygotowane polskojęzyczne wydawnictwa i foldery.

Pierwsze wzmianki na temat tego miasta pochodzą z XIII wieku. W XVI wieku – w czasie tureckiej okupacji Węgier – Nyiregyhaza była wyludniona i ponowne osiedlenie tego miejsca nastąpiło na początku XVIII wieku. Istotną datą w historii miasta jest rok 1753, kiedy to doszło do przekazania aktu przywilejów nowym osiedleńcom. To przełomowe w dziejach miasta wydarzenie obrazuje rzeźba znajdująca się w śródmieściu przy ul. Rakoczego. Następnie miejscowi rzemieślnicy dzięki zebranym środkom finansowym wykupili od właściciela ziem prawo wolności i założyli samorząd. W latach 1870 – 1914, czyli w czasie tzw. złotej ery Austro-Węgier nastąpił bardzo szybki rozwój miasta. Wybudowano wtedy ważne budynki, takie jak ratusz, pałac kasy oszczędnościowej, teatr, pierwszy hotel oraz budynek rady wojewódzkiej, gdyż Nyiregyhaza w 1876 roku – z uwagi doprowadzenie linii kolejowej z Budapesztu – stała się miastem wojewódzkim. Co ciekawe już od 1909 roku w centrum miasta funkcjonowała linia tramwajowa, którą zlikwidowano w 1968 roku.

Chodząc po ulicach i placach natrafimy na architekturę, która odzwierciedla wielowiekową świetność miasta. Wśród okazałych budowli są też kościoły ewangelickie, grecko-katolickie, reformackie i rzymsko-katolickie. Warto odwiedzić także miejscowe muzeum, które posiada długą historię (powstało w 1868 roku).