Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu to jedyna tego typu placówka w Polsce, która archiwizuje, chroni i popularyzuje informacje dotyczące polskiej piosenki. Pracownicy Muzeum dbają o to by w atrakcyjny, nowoczesny sposób przedstawiać historię polskiej piosenki, uwzględniając również tło historyczne, społeczne i kulturowe towarzyszące powstawaniu poszczególnych utworów.
Piosenka ma swoje historie
8 czerwca 2009 r. ogłoszono ogólnopolską zbiórkę prowadzoną pod hasłem „Piosenka ma swoje historie”, której celem było zgromadzenie pamiątek związanych z polską piosenką. W jej wyniku udało się zebrać wiele płyt analogowych i CD, rękopisów, partytur, fotografii, plakatów, instrumentów muzycznych i kostiumów, a wśród darczyńców znalazły się zarówno osoby prywatne, jak i instytucje kultury, organizatorzy festiwali, wokaliści, autorzy tekstów, kompozytorzy i kolekcjonerzy.
Swoją działalność wystawienniczą Muzeum Polskiej Piosenki rozpoczęło już 3 grudnia 2009 r. wraz z otwarciem pierwszej wystawy czasowej pt. „Grunt to bunt. Polska muzyka młodzieżowa w latach 1956–1989”, poświęconej narodzinom i rozwojowi rock and roll’a w Polsce.
W 2016 r. Muzeum Polskiej Piosenki przeniosło swoją siedzibę do nowego budynku położonego tuż przy Amfiteatrze Tysiąclecia w Opolu, gdzie od 27 sierpnia można oglądać jego ekspozycję stałą.
Podróż sentymentalna dzięki nowym technologiom
Ekspozycja muzeum przedstawia w zarysie historię polskiej piosenki od lat 20. XX wieku do czasów współczesnych. Rolę odtwarzacza multimedialnego pełnią tu dwie muzyczne ściany w kształcie fali, na których umieszczone są monitory dotykowe wyświetlające teledyski, fragmenty koncertów, programów telewizyjnych, reportaży i wywiadów z artystami.
Przy wejściu każdy zwiedzający otrzymuje audioprzewodnik ze słuchawkami, który łączy się automatycznie z urządzeniami ukrytymi w ścianach muzycznych. Dzięki temu można zwiedzać wystawę indywidualnie i słuchać wybranych piosenek tak długo, jak ma się na to ochotę, a jednocześnie zwiedzający nie przeszkadzają sobie nawzajem.
W muzycznych ścianach umieszczone są także soczewki, przez które jak przez dziurkę od klucza, zwiedzający mogą podglądać na krótkich filmach tło historyczne danego okresu oraz monitory z treściami, będącymi skarbnicą wiedzy o polskiej muzyce. Po wybraniu folderu któregoś z artystów można obejrzeć jego zdjęcia, teledyski, poznać dyskografię, a przede wszystkim posłuchać nagranych przez niego/nią utworów.
Jedna z multimedialnych fal obejmuje okres od lat 20. do 70. XX wieku, druga – lata 80. i 90. oraz czasy współczesne.
Wyspa tabletów i podwieszane kule
Muzyczne tematy związane z wybranym artystą mają swoją kontynuację na umieszczonych nieopodal tabletach. Jeśli na fali wyświetlamy teledysk naszego ulubionego zespołu czy wokalisty to znajdujący się najbliżej tablet wyświetla pozostałe informacje dotyczące naszych idoli -tzn. kolejne mp3, informacje biograficzne, ciekawostki, wywiady.
Miłośnicy festiwali opolskich znajdą w Muzeum natomiast, szczegółowe informacje na temat każdej jego edycji, a w wysuwanych szufladach obejrzą m.in. archiwalne bilety, scenariusze, a nawet specjalnie wytwarzane na każdy festiwal pamiątki – porcelanowe filiżanki, ręczniki.
Ponadto w specjalnych ośmiu podwieszanych kulach znajdujących się nad pierwszym poziomem Muzeum Polskiej Piosenki zamontowano ekrany i wygodne siedziska, dzięki czemu zwiedzający mogą spędzić w nich wiele godzin oglądając reportaże, fragmenty koncertów oraz programów muzycznych pt. „Muzeum Polskiej Piosenki czyli historia jednego przeboju”, wyprodukowanych przez Muzeum i TVP Rozrywka.
Szafa z kostiumami estradowymi gwiazd
W Muzeum Polskiej Piosenki jest też specjalne miejsce dedykowane modzie estradowej, w którym zgromadzono kostiumy ofiarowane przez gwiazdy. Można tam znaleźć m.in. płaszcz Bogusława Meca, kostium Majki Jeżowskiej, frak Piotra Rubika oraz sukienki – Kasi Kowalskiej, Reni Jusis czy Justyny Steczkowskiej.
Szafa z kostiumami to również doskonała okazja do zabawy. Wystarczy stanąć przed wirtualnym lustrem, wybrać z katalogu zdjęcie stroju scenicznego podarowanego Muzeum przez polskich artystów, by za chwilę zobaczyć w lustrze swoją postać w stroju np. Majki Jeżowskiej lub Piotra Rubika. Każdy może uwiecznić ten moment robiąc sobie zdjęcie i wysyłając je na wybrany adres e-mailowy.
Budki nagraniowe i oklaski
Kolejną atrakcją Muzeum są trzy kameralne studia nagrań, w których zgromadzono dwieście półplaybacków z najbardziej znanymi piosenkami dla dorosłych i dzieci. Po wybraniu podkładu muzycznego na monitorach wyświetla się tekst, który należy zaśpiewać i zrealizować nagranie, a potem wysłać je na wybrany adres e-mailowy.
W Muzeum jest także stanowisko do nagrywania… oklasków. Wystarczy stanąć przed monitorem, uruchomić kamerę i po prostu klaskać. Potem można zobaczyć siebie wśród klaszczącej widowni na zainscenizowanej estradzie tuż przy wyjściu.
Muzyczne eksponaty
Muzeum Polskiej Piosenki może pochwalić się również bogatym zbiorem instrumentów. Wśród nich znajdują się m.in. słynny fortepian Ed. Seiler z 1919 r, który widzowie mogą pamiętać z pierwszych opolskich festiwali, pianino Jerzego Petersburskiego, harmoszka Czerwonych Gitar, gitara Jacka Skubikowskiego i pałki Marka Kapłona, perkusisty TSA.
Atrakcją Muzeum są także rękopisy największych przebojów tj. „Jezu, jak się cieszę” Lecha Janerki, „Piosenki księżycowej” Anity Lipnickiej czy „Korowodu” Leszka A. Moczulskiego oraz oryginalny scenariusz z notatkami cenzury skeczu „Z tyłu sklepu” kabaretu Tey oraz list Edwarda Stachury do Jerzego Satanowskiego z rękopisem wiersza „Życie to nie teatr”.
W Muzeum znajduje się także wydzielony fragment ekspozycji poświęcony dźwiękowi, jego historii i formom zapisu. Można więc zobaczyć patefon, radioodbiornik – detefon, ale i discman, który przeszedł już do historii.
Działalność edukacyjna i popularyzatorska
W Muzeum odbywają się także interaktywne lekcje muzealne i warsztaty nawiązujące do podstawy programowej przedszkoli i szkół. Niebanalna forma zajęć pobudza kreatywność małych słuchaczy, dając im przy tym dużą dawkę wiedzy z zakresu polskiej piosenki także w aspekcie historycznym, społecznym i kulturowym. Jest też doskonałą okazją do spotkania z gwiazdami polskiej sceny muzycznej. Do tej pory gośćmi Małej Akademii Piosenki byli m.in. Anita Lipnicka, Katarzyna Groniec, Lora Szafran, Katarzyna Skrzynecka, Dorota Miśkiewicz, Rafał Brzozowski, Skubas, Szymon Wydra, Maciej Balcar.
Natomiast dla dorosłych i młodzieży, Muzeum organizuje cykliczne spotkania z wokalistami, kompozytorami, autorami tekstów i książek poświęconych polskiej piosence, dziennikarzami, rodzinami i spadkobiercami artystów oraz wystawy plenerowe.
Zapraszamy serdecznie do odwiedzenia Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu.
Źródło: Muzeum Piosenki
Fotografia © Muzeum Polskiej Piosenki w Opolu